Filmy film psychologiczny

Marcin Kroll, główny bohater filmu, jest żołnierzem, odbywającym służbę zasadniczą. Tuż przed manewrami dezerteruje. Przyczyną ucieczki staje się wiadomość, że jego żona i najlepszy przyjaciel mają ze sobą romans. Postępek Krolla zbiega się w czasie z samobójstwem innego żołnierza, który nie wytrzymał prześladowań ze strony sadystycznych podoficerów. Kadra oficerska boi się skandalu – samobójstwo i dezercja to zbyt dużo jak na jedną jednostkę. Dowództwo postanawia więc na własną rękę odszukać dezertera, zanim zainteresuje się nim prokuratura wojskowa.

Rok 1944. Przygotowywany jest zamach na gestapowca von Steibagena. Konspiracja wychodzi na jaw i Niemcy aresztują osoby odpowiedzialne. Wszyscy z wyjątkiem Frama zostają rozstrzelani. Pozwolono mu uciec, by doprowadził ich do osoby najważniejszej, Filipa.

Główną bohaterką jest młoda, przebojowa dziennikarka, Ewa. Niezbyt szczęśliwie układające się jej dotąd życie osobiste, próbuje zastąpić odniesieniem szybkiego sukcesu zawodowego. Niestety robi to w sposób bezkompromisowy, nie patrząc na innych, bez skrupułów wykorzystuje tragedie ludzi jej bliskich dla osiągnięcia własnego celu. Do czego to doprowadzi?

Nigdy nie wkładaj ciemnych okularów! Nie nasuwaj kapelusza na czoło! Nie podnoś kołnierza płaszcza! Agenci radzieckiego wywiadu wojskowego ani ubiorem, zachowaniem, gestem, nawet odruchem nie przypominali Jamesa Bonda. Wtapiali się w szary, anonimowy tłum. Także działalność GRU, organizacji równie potężnej jak KGB, długo znana była tylko fachowcom. Opinia publiczna zwróciła uwagę na tę złowrogą strukturę dzięki rewelacjom ujawnionym przez wieloletniego funkcjonariusza wywiadu, potem uciekiniera na Zachód, ukrywającego się pod pseudonimem Wiktora Suworowa. Zrealizowany na podstawie jego książki psychologiczny, szpiegowski film ukazuje mroczny świat zbrodni, kłamstwa i wszechobecnej zdrady, czyhającej ze strony przełożonych, podwładnych i przyjaciół.

W ciężarówce milicja znajduje zwłoki dziewczyny. Ofiarą jest Anna Barańczyk, a kierowca zostaje głównym podejrzanym.

Wali się wiadukt zaprojektowany przez inżyniera Hulewicza. W wyniku katastrofy giną ludzie. Prokuratura szuka winnych. Inżynier nie może sobie poradzić z wyrzutami sumienia, obwinia siebie za zaistniałą sytuację. Wkrótce rozpoczyna się proces.

Kontynuacja Rysopisu – debiutu Jerzego Skolimowskiego. Na tle groteskowo ukazanej rzeczywistości socjalistycznej Polski lat 60. reżyser (i jednocześnie odtwórca głównej roli) ukazuje rozterki duchowe 30-letniego mężczyzny, który nie umie dojrzeć do wyzwań stawianych mu przez los.

Bohaterem filmu jest mężczyzna czterdziestoletni, który usiłuje dokonać rozrachunku z dotychczasowych osiągnięć i porażek. Po wyjściu ze szpitala robi bilans swego dotychczasowego życia. Monolog wewnętrzny to jego spowiedź przed samym sobą. Wprawdzie udało mu się przeżyć obóz koncentracyjny, ale nie odniósł żadnych zawodowych sukcesów. Życie osobiste też nie układało się najlepiej, gdyż żona go zdradzała, a on nie pozostawał jej dłużny. W końcu małżonka go opuszcza, ale następnego dnia prosi w liście o przebaczenie. Czy jego schorowane serce wytrzyma takie skrajne emocje?

Pogrążony w pracy znawca literatury, doktor Nowak doskonale wyizolował się z otaczającej go rzeczywistości. Zresztą pełna energii żona Nowaka, Elżbieta, pokonuje wszystkie rafy oraz przeszkody codzienności i przeprowadza przez nie żyjącego z głową w chmurach małżonka. W końcu, znudzona tą sytuacją, postanawia od niego odejść. Dla Nowaka jest to cios. Skazany na siebie w najpowszedniejszych sprawach, nie potrafi uwolnić się od kobiet pojawiających się na jego drodze. Różne panie w agresywny sposób usiłują go zdobyć. Dwie młode studentki oszałamiają Nowaka alkoholem, budzi się nago z przerwą w życiorysie. Kumpel-fotograf zjawia się u niego z wielbicielkami doktora, gotowymi na wszystko. Nagabywany przez płeć piękną, Nowak postanawia te dziwne sytuacje wykorzystać w powieści erotycznej. Dwie młode kelnerki z ulubionej kawiarni doktora stają się heroinami jego powieści. W zapale twórczym Nowak miesza rzeczywistość z fikcją. W tej sytuacji najbardziej realny i zabawny jest powrót Elżbiety.

Lata okupacji niemieckiej. Tragiczna historia młodego konspiratora, który spełniwszy podczas okupacji obowiązek wobec swych najbliższych, popada w konflikt z organizacją, za co musi zapłacić życiem. Grupa konspiratorów napada na bank i zdobywa dużą sumę pieniędzy na cele organizacyjne. W czasie ucieczki jeden z nich zostaje schwytany – szwagier dowodzącego akcją Pawła. Ten wszelkimi sposobami stara się go wydostać. Działa na własną rękę, choć wie, że za takie postępowanie grozi mu śmierć.