Filmy lata 70., homoseksualizm

W tym pseudodokumentalnym filmie nakręconym w 1974 roku artysta David Hockney gra malarza, który odzyskuje wenę po emocjonalnym rozstaniu.

W 1976 roku naiwna Mary Ann Singleton przeprowadza się do San Francisco, gdzie poznaje nową rodzinę — kolorowych mieszkańców kamienicy przy 28 Barbary Lane.

Nastoletni Tom poznaje sąsiada Joe'a z którym wkrótce zaczyna łączyć go uczucie.

W latach pięćdziesiątych Sal Mineo (Val Lauren) był prawdziwym objawieniem. Uwielbiany przez nastolatki młody, utalentowany aktor zabłysnął drugoplanową rolą w filmie Buntownik bez powodu, za którą otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara (kolejną zdobył w 1960 roku za Exodus). Niemal dwie dekady później jego kariera stoi pod znakiem zapytania. Sal, po latach walki z uzależnieniem od narkotyków i alkoholu, postanawia w końcu żyć w zgodzie ze sobą i swoimi artystycznymi wyborami. Ujawnia, że jest homoseksualistą. Nieoczekiwanie, w czasie przygotowań do nowej roli, pada ofiarą brutalnego morderstwa.

Mocna opowieść, oparta na faktach, o miłości, akceptacji i rodzinie, osadzona w latach 70-tych. Kiedy nastolatek z zespołem Downa (Isaac Leyva) zostaje porzucony przez swoją matkę, homoseksualna para (Alan Cumming oraz Garret Dillahunt) przygarnia go i staje się dla niego kochającą rodziną, jakiej nigdy nie posiadał. Niestety, w momencie, gdy ich niekonwencjonalny układ zostaje odkryty przez urzędników socjalnych, mężczyźni są zmuszeni do walki ze stronniczym systemem prawnym, by uratować rodzinę. Główny wątek filmu to batalia rozgrywająca się na sali sądowej. Po jednej stronie jest system amerykańskiej opieki społecznej broniący konserwatywnych zasad pod pozorem dobra dziecka. Po drugiej para wrażliwych opiekunów, którzy niczym nieumęczony Don Kichot, do ostatnich sił, walczą o chłopca. Lada dzień wszystko się okaże…

Fetyszem dwudziestodwuletniego Dominica jest… on sam. Nic nie podnieca go bardziej niż własne odbicie. Wiele czasu spędza na robieniu sobie zdjęć Polaroidem. Gdy jego ukochana babcia umiera, chłopak odkrywa głęboko skrywany rodzinny sekret: jego matka-lesbijka nie umarła przy porodzie, jak mu kiedyś powiedziano. Ma także brata bliźniaka, który był wychowywany w odległym klasztorze przez zdeprawowanego księdza. Moc przeznaczenia sprawia, że przystojni, identyczni bracia odnajdują siebie i matkę. Wkrótce wszyscy wikłają się w dziwną sieć seksu, zemsty i odkupienia.

To jeden z tych filmów, co to są "o życiu". Opowiada losy trójki bohaterów, którzy próbują razem ułożyć sobie życie. Dwóch mężczyzn i kobieta. Wątek gejowski. Rozterki psychiczne, przełomowe wybory życiowe. Film ciągnie się od wczesnych lat dziecięcych bohaterów do pełnej dorosłości. Spokojna opowieść o niespokojnych duszach.

Film śledzi ostatnie godziny życia poety i reżysera Pier Paolo Pasoliniego. Poeta zginął pewnej nocy w 1975 roku na plaży w Ostii, niedaleko Rzymu. Aresztowano chłopca, Pino Pelosiego, który został oskarżony o morderstwo. Policja i sędziowie twierdzą, że Pelosi jest jedynym zabójcą Pasoliniego, ale rany na ciele poety są zbyt poważne i głębokie. Następnie wezwani są do złożenia świadectwa o śmierci poety, jego siostry i matki, zniszczonych przez smutek. W trakcie całego procesu film bada osobowość Pasoliniego i jego dzieł, wyjaśniając, co ludzie myślą o nim we Włoszech. Według niektórych Włochów Pasolini był prowokującym człowiekiem i zasłużył na swój los, będąc komunistą i homoseksualistą. Jego przyjaciele i intelektualiści pamiętają go jako bardzo dobrego i rozsądnego człowieka, który chciał jedynie walczyć z neo-faszyzmem i okrutną, sekciarską mentalnością społeczeństwa klasy średniej.

Zainspirowany prawdziwymi wydarzeniami, które miały miejsce w Australii w 1978 roku, film opowiada o grupie aktywistów z Sydney, którzy opowiedzieli się za dekryminalizacją homoseksualizmu, organizując i uczestnicząc w pierwszym Sydney Mardi Gras dla gejów i lesbijek.