Filmy malarstwo

Tin od wielu lat jest zakochany w swoim najlepszym przyjacielu, Parku. Mimo iż wcale tego przed nim nie ukrywa, to chłopak nigdy nie podejmuje tematu, obracając każde wyznanie w bezsensowną prowokację. Okazuje się jednak, iż Tin również nie jest Parkowi obojętny, jednak poczucie winy spowodowane tragicznymi wydarzeniami z przeszłości sprawiają, że żyje z przekonaniem, iż nie ma prawa związać się z przyjacielem. Jego myślenie zmienia się w chwili, gdy Tin staje się obiektem zainteresowania innego chłopaka...

Film opowiada o życiu jednego z wampirów, Lestata. Po latach snu nadchodzi moment, w którym bohater odczuwa potrzebę zaistnienia w czasach, w których przyszło mu egzystować, co prowadzi do założenia przez niego zespołu rocka. Szybko okazuje się, że pozyskanie rzeszy fanów opierając swoją twórczość na mrocznymi klimacie i tajemnicach własnego rodu, które nie powinny ujrzeć światła dziennego- nie jest takie trudne. Postępowanie Lestata potępiane jest srogo przez resztę wampirów, a on sam w niedługim czasie zostaje odnaleziony przez Akashę, żądną władzy królową istot nocy, która dostrzega w nim kogoś ponad uzdolnionego artystę. W między czasie poznajemy zafascynowaną wampirami śmiertelniczkę, która równie wytrwale śledzi poczynania Lestata- Jesse. Czy młoda kobieta znajdzie sposób na otrzymanie daru ciemności, którego tak bardzo pragnie?

Film oparty na faktach. Opowiada historię Einera Wegenera, duńskiego malarza urodzonego w 1886 roku. Pewnego razu, jego żona Gerda Gottlieb, również malarka, poprosiła go by zajął miejsce modelki, która nie przyszła na sesję, aby ona mogła dokończyć obraz. Od tego dnia damska część garderoby coraz częściej gościła na ciele Einera. Ostatecznie zdecydował się na chirurgiczną korektę płci, którą dokonano w 1930r. I stał się Lili Elbe, uważaną za pierwszą osobę, która przeszła zmianę płci.

Steve Rogers postanawia zaciągnąć się do wojska, jednak jest do tego zbyt słaby. Zostaje poddany eksperymentowi, który czyni z niego siłacza zdolnego pokonać wszelakich wrogów.

Grupa przyjaciół wybiera się na rejs jachtem po wyspach koło Włoch. Wśród nich jest Anna, jej chłopak Sandro i jej najlepsza przyjaciółka Claudia. Na jednej z wysp Anna znika w tajemniczych okolicznościach. Wszyscy zaczynają jej szukać, jednak bezskutecznie. Nie pomagają działania policji i ogłoszenia w gazetach. Wszystkie tropy są błędne. W czasie poszukiwań Claudia i Sandro zakochują się w sobie.

Opowieść o miłości wyprzedzającej swój czas i intymnej więzi zdolnej przełamać niejedno tabu, ubiera w kostium – akcja rozgrywa się w Bretanii w 1770 roku – jak najbardziej współczesne pragnienia i uczucia. Bohaterkami filmu są szykowana do aranżowanego małżeństwa arystokratka Heloiza oraz przybyła z Paryża malarka, Marianna. Ta druga ma namalować portret tej pierwszej, ale w sekrecie: Heloiza nie chce bowiem pozować, buntując się w ten sposób przeciwko przymusowemu zamążpójściu. Marianna dyskretnie obserwuje swoją modelkę, intensywnie tworzy, ale niszczy kolejne wersje obrazu. Czuje, że nie pozna prawdziwego oblicza młodej kobiety tak długo, jak sama będzie ukrywać własne. Czasem burzliwa, jak ocean u wybrzeży Bretanii, czasem intymna, jak cisza panująca w malarskiej pracowni; relacja pomiędzy obiema kobietami przyjmie nieoczekiwany kierunek. Arystokratkę i artystkę połączy wspólna tajemnica.

Komedia romantyczna Woody'ego Allena, opowiada historię rodziny jadącej do Paryża w sprawach biznesowych i parze młodych narzeczonych, która nabywa sporo doświadczeń, które zmieniają ich życie. Film o wielkiej miłości młodego mężczyzny do Paryża oraz o iluzji ludzi myślących, że życie innych jest o wiele lepsze niż ich własne.

Jest rok 1564. W Niderlandach trwa okres ucisku politycznego i religijnego. Panujący hiszpańscy Habsburgowie, wyznawcy katolicyzmu, krwawo zwalczają reformację. W tych realiach historycznych Pieter Bruegel maluje swoje dzieło - niezwykły obraz zatytułowany Droga krzyżowa. Prawie 450 lat później inny wizjoner swojej epoki postanowia na oczach widzów powołać ten obraz do życia, z całym jego pięknem, surowością i okrucieństwem. Udowodnia tym samym, że nie istnieją dla niego granice wyobraźni. Młyn i krzyż, dzieło Lecha Majewskiego, wpisuje się w nowy nurt wizjonerskiego kina. To opowieść o artyście, który staje się demiurgiem świata, może go zatrzymać w jednej chwili i utrwalić na zawsze.

Claude i Marie mają trzy córki, których mężami są mężczyźni o odmiennych religiach. Niebawem najmłodsza oznajmia, że wychodzi za katolika.

Krynica, 1960. Do mieszczącej się przy deptaku pracowni Włosińskiego wchodzi Nikifor i rozpakowuje swój warsztat malarski. Spokojne, uregulowane, zaplanowane do ostatniego szczegółu życie Włosińskiego ulega zakłóceniu. Włosiński próbuje pozbyć się natrętnego gościa. Postanawia odnaleźć rodzinę Nikifora. Okazuje się, że Nikifor żyje całkowicie samotnie. Mieszka kątem, nie ma nawet metryki. Z punktu widzenia prawa… nie istnieje. Włosińskiemu udaje się tylko ustalić, że pochodzi z matki niemowy i nieznanego ojca. Włosiński nie należy do entuzjastów malarstwa ludowego. W miarę jak poznaje Nikifora, zaczyna doceniać jego dzieło. Widzi żarliwą wiarę Nikifora, a jednocześnie duchową wolność. Odkrywa, że malarstwie oznacza ona niezależność od opinii, w życiu – brak przywiązania do doczesności i głęboką pokorę. Widzi, jak sam jest głęboko zniewolony przez malarskie wykształcenie – uzależniony do malarskiej tradycji, od ocen i sądów. Od marzeń o sukcesie, o materialnej stabilizacji. Wychodzi na jaw, że Nikifor ma otwartą gruźlicę. Włosiński, dzieląc z nim pracownię ryzykuje nie tylko własnym życiem – ma rodzinę. Nikifor nie chce iść do szpitala, szkoda mu czasu, chce malować. Włosiński, aby umieścić go, musi wziąć nad nim opiekę oprawną. Na tę wiadomość żona wraz dziećmi przenoszą się do Krakowa. Nie pomagają tłumaczenia, że Nikifor jest umierający i ta opieka jest na kilka miesięcy. Jest rok 1967. Minęło 7 lat. Nikifor ciągle żyje.